Springbreak

Daar ben ik weer; terug van weg geweest na twee fantastische weken. Afgelopen week begon namelijk mijn springbreak, een soort van meivakantie. Tijdens deze week ben ik met 10 andere Erasmusstudenten op een roadtrip geweest naar Praag, Krakau, Auscwhitz en Bratislava. Ik heb jullie er in mijn vorige blog al op voorbereid dat ik dit keer behoorlijk wat te vertellen zou hebben, dus ga er maar eens goed voor zitten.

Het begon allemaal op donderdag 24 april. Omdat ik één van de auto's gereserveerd had, moest ik die natuurlijk ook gaan ophalen. Behoorlijk nerveus vertrok ik richting de autoverhuur, want tot nu toe had ik nog niet auto gereden hier in Slovenië. Na het nodige papierwerk, werd ons Twingootje voorgereden. Na het starten van de auto en de eerste paar meters rijden, verdween mijn nervositeit gelukkig al snel. De auto reed namelijk dikke prima en ook het verkeer was gelukkig niet heel druk meer. Na dat ik 's avonds het laatste deel van mijn koffer had ingepakt, ben ik op tijd mijn bedje ingedoken. En maar goed ook, want vrijdagochtend ging mijn wekker al om 05.30.
Vrijdagochtend vertrok ik fris en fruitig naar het verzamelpunt. Na wat puzzelwerk met onze bagage (beide auto's hadden namelijk maar een kleine laadruimte) kon onze reis beginnen. Eerste stop: Praag. Tot in Tsjechië verliep onze reis prima, even afgezien van de hobbelige wegen in Oostenrijk, die nog 10x keer erger zijn dan in België. Eenmaal in Tsjechië begon de ellende die wegwerkzaamheden heet. Natuurlijk misten we een afslag en op de wegen waar we vervolgens terecht kwamen, moesten we achter een vrachtwagen aanhobbelen. Na een ritje van zo'n 10 uur (uiteraard met stops!) kwamen we aan op plaats van bestemming. Na wat opfrissen in onze nette hostelkamer, vertrokken we snel naar het centrum om onze rammelende magen te vullen. Die avond genoot ik van het overheerlijke, traditionele Tsjechische eten: Goulash en dumplings. Na een afsluitend drankje in de Biergarten, was het tijd om mijn bed op te zoeken en me op te laden voor een dagje sightseeing.

Zaterdagochtend vertrokken we als echte toeristen vroeg in de ochtend naar het stadscentrum. Ik had me al laten vertellen dat Praag een erg mooie stad was, maar toch overtrof het nog al mijn verwachtingen. Op iedere hoek is wel iets moois te zijn en in combinatie met het goede weer was het al helemaal super. Eigenlijk zouden we nog een extra dag moeten hebben in deze geweldige stad om iets meer tijd te hebben alles te zien! Er is echt zoveel te zien! Onze laatste stop die dag was bij de John Lennon Wall. Hier deden we een heuse fotoshoot, wat een aantal erg mooie plaatjes opleverde. Het viel me overigens wel op dat Praag echt ontzettend toeristisch is. Op iedere meter is er wel een souvenirkraampje of iets dergelijks te vinden. Waarschijnlijk waren wij ook niet de enigen die zo weg waren van de stad, gezien de enorme drukte met toeristen in sommige delen van de stad.
Na een gezellig avondje in het hostel was het echter alweer tijd om deze geweldige stad te verlaten. Zondagochtend vertrokken we namelijk naar onze volgende bestemming: Krakau. Onderweg naar Krakau maakten we nog een stop bij de Skeleton Church net buiten Praag. Dit is een klein kerkje, gevuld met allerlei kunstwerken van botten. Erg bijzonder om te zien, maar stiekem toch ook wel een beetje creepy.
Wederom verliep onze autorit niet volgens plan: mist, werkzaamheden, afslagen missen en wegen met geen of niet al te veel verlichting zorgden ervoor dat we wederom zo'n 10 uur onderweg waren. Ook het zoeken van een parkeerplaats was nog een behoorlijke stunt: we belandden namelijk in een straatje waarin we eigenlijk helemaal niet mochten komen. Hierdoor moesten we omkeren over een pleintje waar we met een beetje pech een enorme boete voor zouden krijgen. Gelukkig was het geluk aan onze zijde en wisten we de auto op een legaal plekje te parkeren. Volgende grap: de dag erna vergaten we echter een parkeerkaartje te kopen. Hier kwamen we na zo'n drie uurtjes achter, waardoor we als een gek door de stad gerend zijn om alsnog een parkeerkaart te kopen, onderweg fingers crossed dat we wederom geen boete hadden. Gelukkig is het ook dit keer allemaal goed gekomen.
Die avond kwamen we zoals gezegd laat aan in Krakau. Na een bezoekje aan de McDonalds, zijn we dus meteen de kroeg in gedoken. Dat hadden we namelijk wel verdiend na zo'n lange dag. Al snel kwamen we erachten dat Krakau erg goedkoop was (1 euro voor een glas wijn of wodka). Ook ontdekten we de verschillende soorten overheerlijke wodka.
Maandagochtend werden we gewekt door de trompetspeler die ieder uur uit de kerktoren een deuntje speelt. Een uurtje later stonden we allemaal weer fris en fruitig bij het verzamelpunt voor de Free City Tour. Er was een enorme keuze aan tours in Krakau; wij kozen voor de Jewish tour. Deze tour leidde ons naar de Joodse wijk Kazimierz, net buiten Krakau. Een paar eeuwen geleden werden joden namelijk "verbannen" uit Krakau. De gids vertelde ons ook alle gruwelijk dingen die zich hier hebben afgespeeld tijdens de tweede wereldoorlog: er werd een enorme muur in de vorm van een grafsteen rond deze wijk gebouwd met als idee "dit is de plek waar jullie zullen sterven". Ook mocht de tram niet meer stoppen in deze wijk, waardoor mensen in de tram voedsel en andere spullen uit het raam gooiden voor de inwoners van de wijk. Na de tour brachten we een bezoek aan Schindler's factory, In deze fabriek was nu een museum over de tweede wereldoorlog gevestigd. Met alle verhalen van mensen die de oorlog hadden meegemaakt en alle video's en andere beelden, een erg indrukwekkend geheel en alvast een goede introductie voor ons bezoek aan Auschwitz en Birkenau de volgende dag.
Na de tour en het museum hadden we toch wel honger gekregen en genoot ik opnieuw van een lokaal gerecht: Zapiekanka. Een stokbroodje uit de oven met kaas, kip en uitjes.
'S avonds namen we deel aan een andere en ietwat bijzondere tour. De tour ging namelijk over seriemoorden, vampieren, prostituees, heksen en gohststories in Krakau. Wat me vooral is bijgebleven, is dat er heel lang geleden een jongetje van 11 jaar een seriemoordenaar was in de stad. Ook de demonstratie aan het einde van de tour was erg bijzonder te noemen. Hierbij lieten ze namelijk even zien hoe je iemand het beste kan vermoorden met een touw of met een zwaard. Zeer nuttige informatie dus haha.

Maandag namen we ook alweer afscheid van Krakau en vertrokken we naar voor mij toch wel het hoogtepunt van onze trip: Auschwitz en Birkenau. Natuurlijk weet iedereen wel wat er daar allemaal gebeurt, maar het van dichtbij zien geeft het toch wel een heel ander gevoel. Wanneer je de bergen schoenen, koffers, haar, borstels en andere eigendommen ziet, besef je pas echt dat het waargebeurd is en wanneer je vervolgens een gaskamer binnenloopt wordt je er toch echt wel even stil van. In één van de barakken hingen aan de muur fotolijsten van joden en gevangen in striped pyjamas, welke in de beginjaren van Auschwitz werden gemaakt. Iedere foto was hetzelfde, de angst was overduidelijk uit hun ogen af te lezen. Na Auschwitz vertrokken we met een shuttlebus naar het nabijgelegen Birkenau. Dit kamp was echter nog 17x keer groter dan Auschwitz en was echt gericht op het uitmoorden. We zagen de trainrails die je ook meestal in films ziet. Een groot deel van de joden die daar aankwam, werd rechtstreeks naar de gaskamers gestuurd. Tijdens onze tour liepen wij dezelfde weg die zij een aantal jaar geleden liepen richting hun dood. Voor mij voelt het nog steeds heel onwerkelijk wat daar allemaal is gebeurd, overigens nog maar 70 jaar geleden. Eigenlijk heb ik gewoon geen woorden om te beschrijven wat daar is gebeurd en is dit gewoon een plek die iedereen gezien moet hebben.

Om toch nog een beetje een vrolijk einde te geven aan onze roadtrip, reden we in de avond door naar Bratislava. Woensdag maakten we een rondje door de stad. Aangezien deze stad qua grootte te vergelijken is met Ljubljana, waren we binnen ongeveer 2 uur al klaar met onze tour en genoten we nog even lekker van de zon op een terrasje voordat we begonnen aan onze reis terug naar Ljubljana. Na een reis van zo'n 5 uur kwamen we terug aan in Ljubljana: home sweet home. Na het vele rijden en alle indrukken van de afgelopen dagen toch wel weer fijn om weer lekker thuis te zijn.

Zoals jullie kunnen lezen, heb ik me dus weer prima vermaakt de afgelopen week. Ik heb erg mooie en bijzondere dingen gezien in het gezelschap van een aantal geweldige mensen. Morgen gaan we naar een Escape Room. Hierbij word je in een team van maximaal 5 personen "opgesloten" in een kamer en moet je aan de hand van allerlei raadsels en puzzels proberen te "ontsnappen".
Komende dinsdag zal mam mij een bezoek brengen en kan ik haar ook eindelijk laten zien waar ik de afgelopen twee maanden uitgehangen heb.

Voor nu denk ik dat ik wel weer genoeg gebrabbeld heb en ga ik er dus een einde aan breien. Tot spreeks!

Liefs, Lotte